ары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ары́чны |
ары́чная |
ары́чнае |
ары́чныя |
| Р. |
ары́чнага |
ары́чнай
ары́чнае |
ары́чнага |
ары́чных |
| Д. |
ары́чнаму |
ары́чнай |
ары́чнаму |
ары́чным |
| В. |
ары́чны (неадуш.)
ары́чнага (адуш.) |
ары́чную |
ары́чнае |
ары́чныя (неадуш.)
ары́чных (адуш.) |
| Т. |
ары́чным |
ары́чнай
ары́чнаю |
ары́чным |
ары́чнымі |
| М. |
ары́чным |
ары́чнай |
ары́чным |
ары́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ары́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да арыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ары́к, -а, мн. -і, -аў, м.
У Сярэдняй Азіі: арашальны канал, канава.
|| прым. ары́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)