аршы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аршы́ннік аршы́ннікі
Р. аршы́нніка аршы́ннікаў
Д. аршы́нніку аршы́ннікам
В. аршы́нніка аршы́ннікаў
Т. аршы́ннікам аршы́ннікамі
М. аршы́нніку аршы́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арши́нник прост., уст. аршы́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)