арха́іка, -і, ДМ -іцы, ж.

Пра што-н. старое, старадаўняе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арха́іка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арха́іка
Р. арха́ікі
Д. арха́іцы
В. арха́іку
Т. арха́ікай
арха́ікаю
М. арха́іцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арха́іка ж. арха́ика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арха́іка, ‑і, ДМ ‑іцы, ж.

Старажытнасць, старадаўнасць, а таксама адметныя рысы старадаўнасці, старажытнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арха́ика арха́іка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)