арха́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзікі горны баран з закручанымі рагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арха́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арха́р арха́ры
Р. арха́ра арха́раў
Д. арха́ру арха́рам
В. арха́ра арха́раў
Т. арха́рам арха́рамі
М. арха́ры арха́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арха́р м., зоол. арха́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арха́р зоол. арха́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арха́р, ‑а, м.

Дзікі горны баран, які водзіцца ў гарах Цэнтральнай Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)