архалу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
архалу́к |
архалу́кі |
| Р. |
архалу́ка |
архалу́каў |
| Д. |
архалу́ку |
архалу́кам |
| В. |
архалу́к |
архалу́кі |
| Т. |
архалу́кам |
архалу́камі |
| М. |
архалу́ку |
архалу́ках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
архалу́к, ‑а, м.
Адзенне, якое выйшла з ужытку, род кароткага кафтана, пашытага з каляровай шарсцяной або шаўковай тканіны са зборкай у таліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Архалу́к ’лёгкі кафтан’ (Грыг.). З рускай, дзе ў пач. XIX ст. з цюркскай; па фанетычных матывах, паводле Дзмітрыева, Строй, 522, — з азербайджанскай. Шанскі, 1, А, 152; Фасмер, 1, 90.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)