арфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., што і без дап.

Ачышчаць арфай зерне ад мякіны, пылу і пад.

А. жыта.

|| зак. праарфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.

|| наз. арфава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. арфу́ю арфу́ем
2-я ас. арфу́еш арфу́еце
3-я ас. арфу́е арфу́юць
Прошлы час
м. арфава́ў арфава́лі
ж. арфава́ла
н. арфава́ла
Загадны лад
2-я ас. арфу́й арфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час арфу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арфава́ць несов. ве́ять (веялкой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., што і без дап.

Ачышчаць арфай зерне ад мякіны і смецця. З няяснымі надзеямі.. [Скуратовіч] пайшоў у гумно арфаваць на насенне жыта. Чорны. Як ішла лён абіваць, Пад нагамі цёрся жвір; Нібы семя арфаваць, — За мной следам брыгадзір. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праарфава́ць гл. арфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфава́цца, ‑фуецца; незак.

Зал. да арфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арфава́цца несов., страд. ве́яться; см. арфава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арфава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паарфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак., што.

1. Ачысціць арфай усё або вялікую колькасць чаго-н.

П. усё збожжа.

2. і без дап. Арфаваць некаторы час.

П. некалькі гадзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад арфаваць.

2. у знач. прым. Ачышчаны арфаваннем. Арфаваны ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)