артыле́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. артыле́рыя
Р. артыле́рыі
Д. артыле́рыі
В. артыле́рыю
Т. артыле́рыяй
артыле́рыяю
М. артыле́рыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

артылеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы ў артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феерве́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай Расіі: унтэр-афіцэр артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згу́бны, -ая, -ае.

Які вядзе да згубы, пагібельны.

З. агонь артылерыі.

|| наз. згу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зені́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Артылерыст зенітнай артылерыі.

|| ж. зені́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канані́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Радавы артылерыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. канані́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дальнабо́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дальнабойнага. Дальнабойнасць артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канані́р, ‑а, м.

Радавы артылерыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

[Ням. Kanonier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артылеры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вайсковец, які служыць у артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феерве́ркер, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай рускай арміі — унтэр-афіцэр артылерыі.

[Ням. Feuerwerker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)