артапеды́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
артапеды́я |
| Р. |
артапеды́і |
| Д. |
артапеды́і |
| В. |
артапеды́ю |
| Т. |
артапеды́яй артапеды́яю |
| М. |
артапеды́і |
Іншыя варыянты:
артапе́дыя.
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
артапе́дыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
артапе́дыя |
| Р. |
артапе́дыі |
| Д. |
артапе́дыі |
| В. |
артапе́дыю |
| Т. |
артапе́дыяй артапе́дыяю |
| М. |
артапе́дыі |
Іншыя варыянты:
артапеды́я.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
артапе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Урач, спецыяліст па артапедыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
артапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Урач — спецыяліст па артапедыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артапеды́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да артапедыі. Артапедычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння якіх‑н. дэфармацый цела, для іх кампенсацыі. Артапедычная гімнастыка. Артапедычны абутак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)