аро́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аро́ннік
Р. аро́нніку
Д. аро́нніку
В. аро́ннік
Т. аро́ннікам
М. аро́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аро́ннік, -ку м., бот. аро́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аро́нник бот. аро́ннік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)