армя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. армя́нка армя́нкі
Р. армя́нкі армя́нак
Д. армя́нцы армя́нкам
В. армя́нку армя́нак
Т. армя́нкай
армя́нкаю		 армя́нкамі
М. армя́нцы армя́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

армя́нка армя́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

армя́нка,

гл. армяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армя́не, -мя́н, адз. -мянін, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Арменіі.

|| ж. армя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. армя́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

армя́не, ‑мян; адз. армянін, ‑а, м.; армянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. армянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Армянскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)