а́ркушны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́ркушны |
а́ркушная |
а́ркушнае |
а́ркушныя |
| Р. |
а́ркушнага |
а́ркушнай а́ркушнае |
а́ркушнага |
а́ркушных |
| Д. |
а́ркушнаму |
а́ркушнай |
а́ркушнаму |
а́ркушным |
| В. |
а́ркушны (неадуш.) а́ркушнага (адуш.) |
а́ркушную |
а́ркушнае |
а́ркушныя (неадуш.) а́ркушных (адуш.) |
| Т. |
а́ркушным |
а́ркушнай а́ркушнаю |
а́ркушным |
а́ркушнымі |
| М. |
а́ркушным |
а́ркушнай |
а́ркушным |
а́ркушных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
а́ркушны, ‑ая, ‑ае.
Які мае выгляд аркуша (пра паперу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ркушны и аркушо́вы (о бумаге) листово́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́ркуш, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Стандартны (тонкі, плоскі) кавалак паперы.
А. са сшытка.
2. Адзінка вымярэння аб’ёму друкаванага тэксту (спец.).
○
Аўтарскі аркуш — 40000 друкарскіх знакаў з прабеламі.
|| прым. а́ркушны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)