аркестра́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аркестра́нтка аркестра́нткі
Р. аркестра́нткі аркестра́нтак
Д. аркестра́нтцы аркестра́нткам
В. аркестра́нтку аркестра́нтак
Т. аркестра́нткай
аркестра́нткаю		 аркестра́нткамі
М. аркестра́нтцы аркестра́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аркестра́нтка ж. оркестра́нтка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аркестра́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аркестрант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аркестра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант з аркестра.

|| ж. аркестра́нтка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -так.

|| прым. аркестра́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оркестра́нтка аркестра́нтка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)