арды́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арды́нец |
арды́нцы |
| Р. |
арды́нца |
арды́нцаў |
| Д. |
арды́нцу |
арды́нцам |
| В. |
арды́нца |
арды́нцаў |
| Т. |
арды́нцам |
арды́нцамі |
| М. |
арды́нцу |
арды́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ардыне́ц, -нца́ м., ист. ордыне́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
орды́нец арды́нец, -нца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)