арга́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арга́нік |
арга́нікі |
| Р. |
арга́ніка |
арга́нікаў |
| Д. |
арга́ніку |
арга́нікам |
| В. |
арга́ніка |
арга́нікаў |
| Т. |
арга́нікам |
арга́нікамі |
| М. |
арга́ніку |
арга́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
арга́нік м., разг. орга́ник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
арга́нік, ‑а, м.
Разм. Спецыяліст у галіне арганічнай хіміі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
орга́ник разг. арга́нік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)