аргані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аргані́зм |
аргані́змы |
| Р. |
аргані́зма |
аргані́змаў |
| Д. |
аргані́зму |
аргані́змам |
| В. |
аргані́зм |
аргані́змы |
| Т. |
аргані́змам |
аргані́змамі |
| М. |
аргані́зме |
аргані́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жгу́цікавыя, -ых.
Назва класа прасцейшых арганізмаў, якія рухаюцца пры дапамозе жгуцікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пігмента́цыя, -і, ж. (спец.).
Афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту.
П. вока.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вегетаты́ўны, -ая, -ае (спец.).
Які служыць для жыўлення, росту жывёльных і раслінных арганізмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гібрыдыза́цыя, -і, ж.
Скрыжаванне розных відаў арганізмаў з мэтай атрымання лепшых па якасці сартоў, відаў, парод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яйцакле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).
Жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біято́кі, -аў, адз. біято́к, -у, м. (спец.).
Электрычныя напружанні ў органах, тканках і асобных клетачных элементах жывых арганізмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перагно́й, -ю, м.
Састаўная частка глебы, якая ўтварылася з рэштак згніўшых жывёльных і раслінных арганізмаў.
|| прым. перагно́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жгу́цік, -а, мн. -і, -аў м.
1. гл. жгут.
2. Орган руху ў прасцейшых арганізмаў, які мае выгляд тонкай ніці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біёніка, -і, ж. (спец.).
Навука, якая рашае інжынерныя задачы на падставе аналізу структуры і жыццядзейнасці арганізмаў.
|| прым. біяні́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)