арбітра́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арбітра́ж
Р. арбітра́жу
Д. арбітра́жу
В. арбітра́ж
Т. арбітра́жам
М. арбітра́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юрыско́нсульт, ‑а, М ‑льце, м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца пастаянным кансультантам пры якой‑н. установе па практычных пытаннях права, заканадаўства і абаронцам інтарэсаў гэтай установы ў юрыдычных арганізацыях: судзе, арбітражы і пад.

[Лац. jurisconsultus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)