арбалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арбалі́т
Р. арбалі́ту
Д. арбалі́ту
В. арбалі́т
Т. арбалі́там
М. арбалі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арбалі́т, -ту м., стр. арболи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арбалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Разнавіднасць лёгкага бетону, які вырабляецца са звычайнага бетону з дабаўленнем драўняных адходаў (выкарыстоўваецца для пабудовы малапавярховых дамоў).

[Ад лац. arbor — дрэва і грэч. líthos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арболи́т стр. арбалі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)