арбале́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арбале́тны арбале́тная арбале́тнае арбале́тныя
Р. арбале́тнага арбале́тнай
арбале́тнае		 арбале́тнага арбале́тных
Д. арбале́тнаму арбале́тнай арбале́тнаму арбале́тным
В. арбале́тны (неадуш.)
арбале́тнага (адуш.)		 арбале́тную арбале́тнае арбале́тныя (неадуш.)
арбале́тных (адуш.)
Т. арбале́тным арбале́тнай
арбале́тнаю		 арбале́тным арбале́тнымі
М. арбале́тным арбале́тнай арбале́тным арбале́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арбале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўняя ручная кідальная зброя; самастрэл.

|| прым. арбале́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)