арато́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арато́рны арато́рная арато́рнае арато́рныя
Р. арато́рнага арато́рнай
арато́рнае		 арато́рнага арато́рных
Д. арато́рнаму арато́рнай арато́рнаму арато́рным
В. арато́рны (неадуш.)
арато́рнага (адуш.)		 арато́рную арато́рнае арато́рныя (неадуш.)
арато́рных (адуш.)
Т. арато́рным арато́рнай
арато́рнаю		 арато́рным арато́рнымі
М. арато́рным арато́рнай арато́рным арато́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арато́рны муз. орато́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арато́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Вялікі музычна-драматычны твор для хору, спевакоў-салістаў і аркестра.

|| прым. арато́рны, -ая, -ае і аратарыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

орато́рный муз. арато́рны; см. орато́рия.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)