ара́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ара́т
Р. ара́та
Д. ара́ту
В. ара́та
Т. ара́там
М. ара́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ара́т м. ара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ара́т ара́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ара́т, ‑а, М араце, м.

Мангольскі селянін, жывёлавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)