арасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., аро́сіцца; зак.

Пакрыцца кроплямі чаго-н., насыціцца вільгаццю.

Арасілася зямля.

|| незак. араша́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. арашу́ся аро́сімся
арасі́мся
2-я ас. аро́сішся
арасі́шся		 аро́сіцеся
арасіце́ся
3-я ас. аро́сіцца
арасі́цца		 аро́сяцца
арася́цца
Прошлы час
м. арасі́ўся арасі́ліся
ж. арасі́лася
н. арасі́лася
Загадны лад
2-я ас. арасі́ся арасі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час арасі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арасі́цца сов. ороси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арасі́цца, аросіцца; зак.

Пакрыцца расой, кроплямі чаго‑н.: увільготніцца. Па пасцелі.. [Ермалай Трыфанавіч] здагадаўся, што госць зусім не спаў і пайшоў ад яго ноччу ж, бо і прымятая яго нагамі мурава зноў паспела ранкам, арасіцца і падняцца ад зямлі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да арасіцца.

2. Зал. да арашаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ороси́ться

1. акрапі́цца;

2. (об искусственном орошении) арасі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

араша́цца несов., возвр., страд. ороша́ться; см. арасі́цца, араша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)