аранда́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аранда́тарскі |
аранда́тарская |
аранда́тарскае |
аранда́тарскія |
| Р. |
аранда́тарскага |
аранда́тарскай
аранда́тарскае |
аранда́тарскага |
аранда́тарскіх |
| Д. |
аранда́тарскаму |
аранда́тарскай |
аранда́тарскаму |
аранда́тарскім |
| В. |
аранда́тарскі (неадуш.)
аранда́тарскага (адуш.) |
аранда́тарскую |
аранда́тарскае |
аранда́тарскія (неадуш.)
аранда́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
аранда́тарскім |
аранда́тарскай
аранда́тарскаю |
аранда́тарскім |
аранда́тарскімі |
| М. |
аранда́тарскім |
аранда́тарскай |
аранда́тарскім |
аранда́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аранда́тарскі аренда́торский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аранда́тарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да арандатара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аранда́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто арандуе што-н.
|| ж. аранда́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. аранда́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аренда́торский аранда́тарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)