арабі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне арабістыкі.

|| ж. арабі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арабі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арабі́ст арабі́сты
Р. арабі́ста арабі́стаў
Д. арабі́сту арабі́стам
В. арабі́ста арабі́стаў
Т. арабі́стам арабі́стамі
М. арабі́сце арабі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арабі́ст м. араби́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арабі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па арабскай мове, арабскай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араби́ст арабі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)