ара́ба-бербе́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́ба-бербе́рскі |
ара́ба-бербе́рская |
ара́ба-бербе́рскае |
ара́ба-бербе́рскія |
| Р. |
ара́ба-бербе́рскага |
ара́ба-бербе́рскай
ара́ба-бербе́рскае |
ара́ба-бербе́рскага |
ара́ба-бербе́рскіх |
| Д. |
ара́ба-бербе́рскаму |
ара́ба-бербе́рскай |
ара́ба-бербе́рскаму |
ара́ба-бербе́рскім |
| В. |
ара́ба-бербе́рскі (неадуш.)
ара́ба-бербе́рскага (адуш.) |
ара́ба-бербе́рскую |
ара́ба-бербе́рскае |
ара́ба-бербе́рскія (неадуш.)
ара́ба-бербе́рскіх (адуш.) |
| Т. |
ара́ба-бербе́рскім |
ара́ба-бербе́рскай
ара́ба-бербе́рскаю |
ара́ба-бербе́рскім |
ара́ба-бербе́рскімі |
| М. |
ара́ба-бербе́рскім |
ара́ба-бербе́рскай |
ара́ба-бербе́рскім |
ара́ба-бербе́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́ба-егі́пецкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́ба-егі́пецкі |
ара́ба-егі́пецкая |
ара́ба-егі́пецкае |
ара́ба-егі́пецкія |
| Р. |
ара́ба-егі́пецкага |
ара́ба-егі́пецкай
ара́ба-егі́пецкае |
ара́ба-егі́пецкага |
ара́ба-егі́пецкіх |
| Д. |
ара́ба-егі́пецкаму |
ара́ба-егі́пецкай |
ара́ба-егі́пецкаму |
ара́ба-егі́пецкім |
| В. |
ара́ба-егі́пецкі (неадуш.)
ара́ба-егі́пецкага (адуш.) |
ара́ба-егі́пецкую |
ара́ба-егі́пецкае |
ара́ба-егі́пецкія (неадуш.)
ара́ба-егі́пецкіх (адуш.) |
| Т. |
ара́ба-егі́пецкім |
ара́ба-егі́пецкай
ара́ба-егі́пецкаю |
ара́ба-егі́пецкім |
ара́ба-егі́пецкімі |
| М. |
ара́ба-егі́пецкім |
ара́ба-егі́пецкай |
ара́ба-егі́пецкім |
ара́ба-егі́пецкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́ба-ізра́ільскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́ба-ізра́ільскі |
ара́ба-ізра́ільская |
ара́ба-ізра́ільскае |
ара́ба-ізра́ільскія |
| Р. |
ара́ба-ізра́ільскага |
ара́ба-ізра́ільскай
ара́ба-ізра́ільскае |
ара́ба-ізра́ільскага |
ара́ба-ізра́ільскіх |
| Д. |
ара́ба-ізра́ільскаму |
ара́ба-ізра́ільскай |
ара́ба-ізра́ільскаму |
ара́ба-ізра́ільскім |
| В. |
ара́ба-ізра́ільскі (неадуш.)
ара́ба-ізра́ільскага (адуш.) |
ара́ба-ізра́ільскую |
ара́ба-ізра́ільскае |
ара́ба-ізра́ільскія (неадуш.)
ара́ба-ізра́ільскіх (адуш.) |
| Т. |
ара́ба-ізра́ільскім |
ара́ба-ізра́ільскай
ара́ба-ізра́ільскаю |
ара́ба-ізра́ільскім |
ара́ба-ізра́ільскімі |
| М. |
ара́ба-ізра́ільскім |
ара́ба-ізра́ільскай |
ара́ба-ізра́ільскім |
ара́ба-ізра́ільскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́ба-іра́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́ба-іра́нскі |
ара́ба-іра́нская |
ара́ба-іра́нскае |
ара́ба-іра́нскія |
| Р. |
ара́ба-іра́нскага |
ара́ба-іра́нскай
ара́ба-іра́нскае |
ара́ба-іра́нскага |
ара́ба-іра́нскіх |
| Д. |
ара́ба-іра́нскаму |
ара́ба-іра́нскай |
ара́ба-іра́нскаму |
ара́ба-іра́нскім |
| В. |
ара́ба-іра́нскі (неадуш.)
ара́ба-іра́нскага (адуш.) |
ара́ба-іра́нскую |
ара́ба-іра́нскае |
ара́ба-іра́нскія (неадуш.)
ара́ба-іра́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ара́ба-іра́нскім |
ара́ба-іра́нскай
ара́ба-іра́нскаю |
ара́ба-іра́нскім |
ара́ба-іра́нскімі |
| М. |
ара́ба-іра́нскім |
ара́ба-іра́нскай |
ара́ба-іра́нскім |
ара́ба-іра́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́ба-ісла́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ара́ба-ісла́мскі |
ара́ба-ісла́мская |
ара́ба-ісла́мскае |
ара́ба-ісла́мскія |
| Р. |
ара́ба-ісла́мскага |
ара́ба-ісла́мскай
ара́ба-ісла́мскае |
ара́ба-ісла́мскага |
ара́ба-ісла́мскіх |
| Д. |
ара́ба-ісла́мскаму |
ара́ба-ісла́мскай |
ара́ба-ісла́мскаму |
ара́ба-ісла́мскім |
| В. |
ара́ба-ісла́мскі (неадуш.)
ара́ба-ісла́мскага (адуш.) |
ара́ба-ісла́мскую |
ара́ба-ісла́мскае |
ара́ба-ісла́мскія (неадуш.)
ара́ба-ісла́мскіх (адуш.) |
| Т. |
ара́ба-ісла́мскім |
ара́ба-ісла́мскай
ара́ба-ісла́мскаю |
ара́ба-ісла́мскім |
ара́ба-ісла́мскімі |
| М. |
ара́ба-ісла́мскім |
ара́ба-ісла́мскай |
ара́ба-ісла́мскім |
ара́ба-ісла́мскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ара́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ара́б |
ара́бы |
| Р. |
ара́ба |
ара́баў |
| Д. |
ара́бу |
ара́бам |
| В. |
ара́ба |
ара́баў |
| Т. |
ара́бам |
ара́бамі |
| М. |
ара́бе |
ара́бах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Арба́ 1 (БРС). Рус. арба́, араба́, укр. гарба́, рэдка арба́ ’павозка’, араба́, гараба́ ’цыганскі, малдаўскі ці татарскі воз’, польск. arba, чэш. arba (экзатызмы). Заходнеславянскія формы запазычаны праз рускую мову. Крыніца рускага слова, напэўна, татарская (Дзмітрыеў, Строй, 521); экзатычнае значэнне ўказвае на крымска-татарскую і азербайджанскую магчымыя крыніцы запазычання слова. Параўн. Фасмер, 1, 83; Шанскі, 1, А, 135. Гараеў, 5, слушна звярнуў увагу і на наяўнасць слова не толькі ў цюркскіх, але і ў іншых каўказскіх мовах, напрыклад у асецінкай, што садзейнічала пранікненню слова ў рускую мову. Бел. арба мае цюркскую крыніцу, але не без падстаў Крукоўскі (Уплыў, 74) адзначаў ролю рускай мовы ў перадачы слова да беларускай.
А́рба 2 ’старажытнай прылада’ (Касп.). Параўн. арфа 2 ’веялка’ (гл.). Субстытуцыя б — ф цераз п (арпа); нельга выключыць, што бел. арба < літ. дыял. árba ’арфа (веялка)’ (LKŽ), хаця літоўская форма зарэгістравана на паўночным захадзе.
Арба́ 3. Назоўнік ад дзеяслова араць (з суф. -ба).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)