ап’яне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ап’яне́лы ап’яне́лая ап’яне́лае ап’яне́лыя
Р. ап’яне́лага ап’яне́лай
ап’яне́лае
ап’яне́лага ап’яне́лых
Д. ап’яне́ламу ап’яне́лай ап’яне́ламу ап’яне́лым
В. ап’яне́лы (неадуш.)
ап’яне́лага (адуш.)
ап’яне́лую ап’яне́лае ап’яне́лыя (неадуш.)
ап’яне́лых (адуш.)
Т. ап’яне́лым ап’яне́лай
ап’яне́лаю
ап’яне́лым ап’яне́лымі
М. ап’яне́лым ап’яне́лай ап’яне́лым ап’яне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ап’яне́лы прил., прям., перен. опьяне́вший, охмеле́вший, опьяне́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ап’яне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення; захмялелы. Пятро, крыху ап’янелы ад выпітага лікёру, абнімаў.. [Любу] і цалаваў у вусны, у гарачыя шчокі. Шамякін.

2. перан. Узбуджаны чым‑н. Ап’янелы ад шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захмяле́лы, -ая, -ае.

Які захмялеў, ап’янелы.

Захмялелая кампанія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опьяне́вший ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опьяне́лый ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охмеле́вший захмяле́лы, ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захмеле́вший прост. захмяле́лы, ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зап’яне́лы, ‑ая, ‑ае.

П’яны, ап’янелы. — Марына! — гукнуў трохі зап’янелы Ліпскі. — Ідзі развітайся. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захмялеў; ап’янелы. Выпілі, вядома, барыш. Захмялелы Ян стаў добры і гаваркі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)