апіло́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апіло́ўка
Р. апіло́ўкі
Д. апіло́ўцы
В. апіло́ўку
Т. апіло́ўкай
апіло́ўкаю
М. апіло́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апіло́ўка ж., спец. опило́вка, спил м., опи́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіло́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апілоўваць — апілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Апрацаваць пілою, напільнікам.

А. бервяно.

|| незак. апіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апіло́ўванне, -я, н. і апіло́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. апіло́вачны, -ая, -ае.

А. станок.

Апіловачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абпіло́ўка ж., см. апіло́ўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опи́лка спец. апіло́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опило́вка спец. апіло́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опи́л м., спец. апіло́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць. Тое, што і апілоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)