апіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апіва́юся апіва́емся
2-я ас. апіва́ешся апіва́ецеся
3-я ас. апіва́ецца апіва́юцца
Прошлы час
м. апіва́ўся апіва́ліся
ж. апіва́лася
н. апіва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час апіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апіва́цца несов., прост. опива́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да абапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апі́цца, ап’ю́ся, ап’е́шся, ап’е́цца; ап’ёмся, ап’яце́ся, ап’ю́цца; апі́ўся, апіла́ся, апіло́ся; зак.

Тое, што і абапіцца.

|| незак. апіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опива́ться апіва́цца, абапіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)