Verbum

анлайнавы слоўнік

апярэ́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апярэ́джваць несов.

1. прям., перен. опережа́ть, обгоня́ть, перегоня́ть;

2. предупрежда́ть, предвосхища́ть;

1, 2 см. апярэ́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апярэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Рухаючыся ў адным напрамку з кім-, чым-н., апынуцца наперадзе, абагнаць.

2. Зрабіць што-н. раней, чым што-н. адбылося.

А. падзеі.

|| незак. апярэ́джваць, -аю, -аеш, -ае і апераджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. апярэ́джанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апярэ́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апярэджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апераджа́ць несов., см. апярэ́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́ра, -ы, ж.

У выразе: даваць (даць) фору каму —

1) у спорце: загадзя даваць (даць) каму-н. перавагу;

2) намнога апярэджваць, значна пераўзыходзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апярэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апярэджваць — апярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опережа́ть несов. апярэ́джваць, выпярэ́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрежда́ть несов., уст. апярэ́джваць, папярэ́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)