апылко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апылко́ўваю апылко́ўваем
2-я ас. апылко́ўваеш апылко́ўваеце
3-я ас. апылко́ўвае апылко́ўваюць
Прошлы час
м. апылко́ўваў апылко́ўвалі
ж. апылко́ўвала
н. апылко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. апылко́ўвай апылко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апылко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апылко́ўваць несов., бот., см. апыля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апылко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апылкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апылкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Тое, што і апыліць (у 1 знач.).

|| незак. апылко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апылкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апылко́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да апылкавацца.

2. Зал. да апылкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)