апушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апу́шыцца апу́шацца
Прошлы час
м. апушы́ўся апушы́ліся
ж. апушы́лася
н. апушы́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час апушы́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апушы́цца сов. (покрыться пухом) опуши́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апушы́цца, ‑шыцца; зак.

1. Пакрыта пухам, пушыстай шэрсцю (пра жывёл). [Паранька] паказвае трох шэранькіх трусянят, якія ледзь паспелі апушыцца, і гладзіць іх усіх разам азызлай ад холаду рукой. Ракітны.

2. Пакрыцца, абцерусіцца чым‑н. пушыстым, лёгкім. Дрэвы апушыліся інеем. // Увабрацца ў зеляніну, пакрыцца лісцем. [Рыгор:] — А дзе ты.. хлеб возьмеш, кал зямелька скрозь аблогаю ляжыць. Гаруе зямелька... А бярозы вунь як апушыліся. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опуши́ться (покрыться пухом) апушы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апу́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да апушыцца.

2. Зал. да апушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апу́швацца несов., возвр., страд. опуша́ться; см. апушы́цца, апу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апушэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. апушыць (у 1 знач.), апушыцца (у 2 знач.).

2. Пушыстае покрыва жывёл, а таксама валасні, якія пакрываюць сцябло і лісты раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)