лака́цыя, -і, ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Гукавая л.

Аптычная л.

|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акуля́ры, -аў.

Аптычная прылада з дзвюх лінз, якая служыць для выпраўлення недахопаў зроку або засцярогі вачэй ад пашкоджання.

А. для блізарукіх.

Сонцаахоўныя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біно́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.

Тэатральны б.

Палявы б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урэтраско́п, ‑а, м.

Спец. Аптычная прылада для агляду ўнутраных сценак урэтры.

[Грэч. urēthra — урэтра і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аптычная прылада для назірання за чым-н. з укрыцця, падводнай лодкі, танка і пад.

|| прым. перыско́пны, -ая, -ае і перыскапі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з оптыкай; які мае адносіны да оптыкі. Аптычная майстэрня. □ Пятроў навёў аптычны прыцэл і выпусціў першую чаргу. Лупсякоў.

2. Які ўзнікае па законах адбіцця і праламлення праменяў святла; светлавы. Аптычная з’ява. Горны крышталь мае аптычную актыўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апты́чны апты́чная апты́чнае апты́чныя
Р. апты́чнага апты́чнай
апты́чнае		 апты́чнага апты́чных
Д. апты́чнаму апты́чнай апты́чнаму апты́чным
В. апты́чны (неадуш.)
апты́чнага (адуш.)		 апты́чную апты́чнае апты́чныя (неадуш.)
апты́чных (адуш.)
Т. апты́чным апты́чнай
апты́чнаю		 апты́чным апты́чнымі
М. апты́чным апты́чнай апты́чным апты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ілю́зія ж. иллю́зия;

апты́чная і. — опти́ческая иллю́зия;

це́шыць сябе́ ~зіямі — те́шить себя́ иллю́зиями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біно́кль, ‑я, м.

Аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў. Палявы бінокль. Прызмавы бінокль.

[Фр. binocle ад лац. bini — пара, два і oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́па, ‑ы, ж.

Павелічальнае дваякавыгнутае шкло ў аправе.

•••

Бінакулярная лупа — аптычная прылада для разглядвання дробных дэталей двума вокамі адначасова.

[Фр. loupe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)