апрэту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрэту́рны апрэту́рная апрэту́рнае апрэту́рныя
Р. апрэту́рнага апрэту́рнай
апрэту́рнае		 апрэту́рнага апрэту́рных
Д. апрэту́рнаму апрэту́рнай апрэту́рнаму апрэту́рным
В. апрэту́рны (неадуш.)
апрэту́рнага (адуш.)		 апрэту́рную апрэту́рнае апрэту́рныя (неадуш.)
апрэту́рных (адуш.)
Т. апрэту́рным апрэту́рнай
апрэту́рнаю		 апрэту́рным апрэту́рнымі
М. апрэту́рным апрэту́рнай апрэту́рным апрэту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрэту́рны спец. аппрету́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрэту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрэтуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аппрету́рный апрэту́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)