апрыё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыё́рны апрыё́рная апрыё́рнае апрыё́рныя
Р. апрыё́рнага апрыё́рнай
апрыё́рнае		 апрыё́рнага апрыё́рных
Д. апрыё́рнаму апрыё́рнай апрыё́рнаму апрыё́рным
В. апрыё́рны (неадуш.)
апрыё́рнага (адуш.)		 апрыё́рную апрыё́рнае апрыё́рныя (неадуш.)
апрыё́рных (адуш.)
Т. апрыё́рным апрыё́рнай
апрыё́рнаю		 апрыё́рным апрыё́рнымі
М. апрыё́рным апрыё́рнай апрыё́рным апрыё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрыёрны филос. априо́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрыёрны, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічае вопыту, не залежыць ад яго; які не заснаваны на вопыце; проціл. апастэрыёрны. [Жураўскі:] — Але лабараторыя — тая ж практыка. Апрыёрныя вывады правяраюцца доследамі, вопытам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрыёры, прысл. (кніжн.).

1. Незалежна ад вопыту, да вопыту; проціл. апастэрыёры.

2. перан. Не правяраючы чаго-н., загадзя.

|| прым. апрыёрны, -ая, -ае; наз. апрыёрнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

априо́рный апрыёрны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трансцэндэнта́льны, -ая, -ае.

У ідэалістычнай філасофіі: які першапачаткова ўласцівы розуму, не набыты ў працэсе вопыту; апрыёрны.

|| наз. трансцэндэнта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апастэрыёрны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на вопыце; які вынікае з вопыту; проціл. апрыёрны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)