апры́кры, -ая, -ае.

Які стаў прыкрым, непрыемным, нязносным з-за аднастайнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апры́кры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апры́кры апры́края апры́крае апры́крыя
Р. апры́крага апры́край
апры́крае		 апры́крага апры́крых
Д. апры́краму апры́край апры́краму апры́крым
В. апры́кры (неадуш.)
апры́крага (адуш.)		 апры́крую апры́крае апры́крыя (неадуш.)
апры́крых (адуш.)
Т. апры́крым апры́край
апры́краю		 апры́крым апры́крымі
М. апры́крым апры́край апры́крым апры́крых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апры́кры, ‑ая, ‑ае.

Які стаў непрыемным, прыкрым, нязносным з-за аднастайнасці, паўтарэння і пад. А ў сэрцы дзявочым схавана так многа апрыкрага жалю. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)