апро́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апро́шчаны |
апро́шчаная |
апро́шчанае |
апро́шчаныя |
| Р. |
апро́шчанага |
апро́шчанай апро́шчанае |
апро́шчанага |
апро́шчаных |
| Д. |
апро́шчанаму |
апро́шчанай |
апро́шчанаму |
апро́шчаным |
| В. |
апро́шчаны (неадуш.) апро́шчанага (адуш.) |
апро́шчаную |
апро́шчанае |
апро́шчаныя (неадуш.) апро́шчаных (адуш.) |
| Т. |
апро́шчаным |
апро́шчанай апро́шчанаю |
апро́шчаным |
апро́шчанымі |
| М. |
апро́шчаным |
апро́шчанай |
апро́шчаным |
апро́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апро́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апро́шчаны |
апро́шчаная |
апро́шчанае |
апро́шчаныя |
| Р. |
апро́шчанага |
апро́шчанай апро́шчанае |
апро́шчанага |
апро́шчаных |
| Д. |
апро́шчанаму |
апро́шчанай |
апро́шчанаму |
апро́шчаным |
| В. |
апро́шчаны (неадуш.) апро́шчанага (адуш.) |
апро́шчаную |
апро́шчанае |
апро́шчаныя (неадуш.) апро́шчаных (адуш.) |
| Т. |
апро́шчаным |
апро́шчанай апро́шчанаю |
апро́шчаным |
апро́шчанымі |
| М. |
апро́шчаным |
апро́шчанай |
апро́шчаным |
апро́шчаных |
Кароткая форма: апро́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)