апраўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́юся апраўля́емся
2-я ас. апраўля́ешся апраўля́ецеся
3-я ас. апраўля́ецца апраўля́юцца
Прошлы час
м. апраўля́ўся апраўля́ліся
ж. апраўля́лася
н. апраўля́лася
Загадны лад
2-я ас. апраўля́йся апраўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аправіцца.

2. Зал. да апраўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

1. ад чаго. Аднавіць свае сілы, ачуняць, паправіцца; дасягнуць ранейшага стану.

А. ад хваробы.

2. Спаражніцца (разм.).

|| незак. апраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обрамля́ться страд.

1. аса́джвацца, апраўля́цца;

2. устаўля́цца;

3. абрамля́цца, апраўля́цца; абво́дзіцца;

4. абрамля́цца; см. обрамля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оправля́ться​I несов., страд. апраўля́цца; см. оправля́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обде́лываться страд.

1. апрацо́ўвацца, абрабля́цца, вырабля́цца;

2. абклада́цца, абкла́двацца;

3. апраўля́цца;

4. спраўля́цца; ула́джвацца, абла́джвацца; см. обде́лывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)