апрашча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрашча́юся апрашча́емся
2-я ас. апрашча́ешся апрашча́ецеся
3-я ас. апрашча́ецца апрашча́юцца
Прошлы час
м. апрашча́ўся апрашча́ліся
ж. апрашча́лася
н. апрашча́лася
Загадны лад
2-я ас. апрашча́йся апрашча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрашча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрашча́цца несов., возвр., страд. опроща́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрашча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да апрасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасці́цца, -рашчу́ся, -ро́сцішся, -ро́сціцца; зак.

Стаць больш простым у звычках, адзенні і пад.

|| незак. апрашча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. апрашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опроща́ться возвр., страд. апрашча́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрашчэ́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрашчацца — апрасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)