апраста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апраста́юся |
апраста́емся |
| 2-я ас. |
апраста́ешся |
апраста́ецеся |
| 3-я ас. |
апраста́ецца |
апраста́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
апраста́ўся |
апраста́ліся |
| ж. |
апраста́лася |
| н. |
апраста́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апраста́йся |
апраста́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апраста́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апраста́цца сов., обл. освободи́ться, опроста́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апраста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Вызваліцца, ачысціцца ад чаго‑н.
2. Абл. Нарадзіць. Адзін кандытар вельмі плакаў, што жонка ў яго павінна праз колькі дзён апрастацца ад цяжару. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опроста́ться апраста́цца, апаражні́цца, вы́паражніцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апро́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да апрастацца (у 1 знач.).
2. Зал. да апростваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
освободи́ться
1. (стать свободным) вы́зваліцца, мног. павызваля́цца;
2. (от должности) вы́зваліцца;
3. (опорожниться) апаражні́цца;
4. (очиститься) ачы́сціцца;
5. (о руках) апраста́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)