апраста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апраста́ны |
апраста́ная |
апраста́нае |
апраста́ныя |
| Р. |
апраста́нага |
апраста́най апраста́нае |
апраста́нага |
апраста́ных |
| Д. |
апраста́наму |
апраста́най |
апраста́наму |
апраста́ным |
| В. |
апраста́ны (неадуш.) апраста́нага (адуш.) |
апраста́ную |
апраста́нае |
апраста́ныя (неадуш.) апраста́ных (адуш.) |
| Т. |
апраста́ным |
апраста́най апраста́наю |
апраста́ным |
апраста́нымі |
| М. |
апраста́ным |
апраста́най |
апраста́ным |
апраста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апраста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апраста́ны |
апраста́ная |
апраста́нае |
апраста́ныя |
| Р. |
апраста́нага |
апраста́най апраста́нае |
апраста́нага |
апраста́ных |
| Д. |
апраста́наму |
апраста́най |
апраста́наму |
апраста́ным |
| В. |
апраста́ны (неадуш.) апраста́нага (адуш.) |
апраста́ную |
апраста́нае |
апраста́ныя (неадуш.) апраста́ных (адуш.) |
| Т. |
апраста́ным |
апраста́най апраста́наю |
апраста́ным |
апраста́нымі |
| М. |
апраста́ным |
апраста́най |
апраста́ным |
апраста́ных |
Кароткая форма: апраста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апраста́ны обл. освобождённый, опро́станный; см. апраста́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апраста́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад апрастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опро́станный апраста́ны, апаро́жнены, вы́паражнены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
освобождённый
1. вы́звалены;
2. вы́звалены;
3. апаро́жнены;
4. ачы́шчаны;
5. апраста́ны; см. освободи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)