апрасо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апрасо́ўка |
апрасо́ўкі |
| Р. |
апрасо́ўкі |
апрасо́вак |
| Д. |
апрасо́ўцы |
апрасо́ўкам |
| В. |
апрасо́ўку |
апрасо́ўкі |
| Т. |
апрасо́ўкай
апрасо́ўкаю |
апрасо́ўкамі |
| М. |
апрасо́ўцы |
апрасо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апрасо́ўка ж., спец. опрессо́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Спец. Праверка ціскам трываласці і непранікальнасці труб у месцах зваркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опрессо́вка ж. апрасо́ўка, -кі ж., апрасо́ўванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)