апрамяня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрамяня́ю апрамяня́ем
2-я ас. апрамяня́еш апрамяня́еце
3-я ас. апрамяня́е апрамяня́юць
Прошлы час
м. апрамяня́ў апрамяня́лі
ж. апрамяня́ла
н. апрамяня́ла
Загадны лад
2-я ас. апрамяня́й апрамяня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрамяня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрамяня́ць несов. облуча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрамяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да апраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кварцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што.

Апрамяняць кварцавай лямпай.

К. медыцынскія інструменты.

|| наз. кварцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облуча́ть несов. апрамяня́ць, апраме́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрамяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да апраменіцца.

2. Зал. да апрамяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)