апраме́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраме́ньваю апраме́ньваем
2-я ас. апраме́ньваеш апраме́ньваеце
3-я ас. апраме́ньвае апраме́ньваюць
Прошлы час
м. апраме́ньваў апраме́ньвалі
ж. апраме́ньвала
н. апраме́ньвала
Загадны лад
2-я ас. апраме́ньвай апраме́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраме́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраме́ньваць несов. облуча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраме́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Тое, што і абпраменіць.

|| незак. апраме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апраме́ньванне, -я, н. і апрамяне́нне, -я, н.

Апраменьванне кварцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облуча́ть несов. апрамяня́ць, апраме́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпраме́ньваць несов., см. апраме́ньваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраме́ньвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апраменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апраменьваць — апраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)