Verbum

анлайнавы слоўнік

апрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

1. Праверыць, выпрабаваць.

А. новую тэхніку.

2. Даць афіцыйнае адабрэнне чаму-н.

|| незак. апрабо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. апрабо́ўванне, -я, н.

|| наз. апрабава́нне, -я, н. і апраба́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апрабава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	апрабу́ю	апрабу́ем
2-я ас.	апрабу́еш	апрабу́еце
3-я ас.	апрабу́е	апрабу́юць
Прошлы час
м.	апрабава́ў	апрабава́лі
ж.	апрабава́ла
н.	апрабава́ла
Загадны лад
2-я ас.	апрабу́й	апрабу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	апрабу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрабава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	апрабу́ю	апрабу́ем
2-я ас.	апрабу́еш	апрабу́еце
3-я ас.	апрабу́е	апрабу́юць
Прошлы час
м.	апрабава́ў	апрабава́лі
ж.	апрабава́ла
н.	апрабава́ла
Загадны лад
2-я ас.	апрабу́й	апрабу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	апрабава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрабава́ць

1. сов., тех. опро́бовать, подве́ргнуть испыта́нию;

2. сов. и несов. апроби́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрабава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Узяць на выпрабаванне, паставіць на (пад) выпрабаванне, перш чым пачаць карыстацца (якім‑н. механізмам). Апрабаваць трактар. // Правесці аналіз, вызначыць якасць, змест чаго‑н. Апрабаваць руду.

2. Даць апрабацыю, афіцыйна ўхваліць на аснове праверкі або шырокага абмеркавання.

3. Спец. Правесці апрабацыю (у 2 знач.).