апо́сум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў лясах Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́сум

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́сум апо́сумы
Р. апо́сума апо́сумаў
Д. апо́суму апо́сумам
В. апо́сума апо́сумаў
Т. апо́сумам апо́сумамі
М. апо́суме апо́сумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́сум м., зоол. опо́ссум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́сум, ‑а, м.

Невялікая жывёліна з сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарбано́ша, -ы, мн. -ы, -но́ш, ж.

Тое, што і апосум.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опо́ссум зоол. апо́сум, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухвантро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Сумчаты пацук; апосум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарбано́ша, ‑ы, ж.

Невялікае сумчатае млекакормячае, якое жыве ў Амерыцы; сумчаты пацук, апосум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)