апо́лваць гл. апалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́лваю апо́лваем
2-я ас. апо́лваеш апо́лваеце
3-я ас. апо́лвае апо́лваюць
Прошлы час
м. апо́лваў апо́лвалі
ж. апо́лвала
н. апо́лвала
Загадны лад
2-я ас. апо́лвай апо́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́лваць несов. опа́лывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апало́ць, апалю́, апо́леш, апо́ле; апалі́; апо́латы; зак., што.

Полючы, ачысціць ад пустазелля.

А. грады.

|| незак. апо́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опа́лывать несов. апо́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́лвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да аполваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)