апо́кавы

‘ад горнай пароды’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́кавы

‘ад прыстасавання’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́ка², -і, ДМ -о́цы, ж. (спец.).

Цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.

|| прым. апо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́ка¹, -і, ДМ -о́цы, мн. -і, апо́к, ж. (спец.).

Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма (скрынка без дна з фармовачнай зямлёй для заліўкі металам).

|| прым. апо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)