апо́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́йкавы апо́йкавая апо́йкавае апо́йкавыя
Р. апо́йкавага апо́йкавай
апо́йкавае		 апо́йкавага апо́йкавых
Д. апо́йкаваму апо́йкавай апо́йкаваму апо́йкавым
В. апо́йкавы (неадуш.)
апо́йкавага (адуш.)		 апо́йкавую апо́йкавае апо́йкавыя (неадуш.)
апо́йкавых (адуш.)
Т. апо́йкавым апо́йкавай
апо́йкаваю		 апо́йкавым апо́йкавымі
М. апо́йкавым апо́йкавай апо́йкавым апо́йкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апо́йкавы

1. опо́ечный;

а. вы́раб — опо́ечная вы́делка;

2. (сделанный из опойка) опо́йковый;

~выя бо́ты — опо́йковые сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да апойкі. Апойкавая шкура.

2. Зроблены з апойкі. Апойкавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, апо́ек, ж.

Шкура цяляці-сысунка, а таксама вырабленая з яе скура.

|| прым. апо́йкавы, -ая, -ае.

Апойкавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опо́ечный апо́йкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опо́йковый апо́йкавы; см. опо́ек.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)