аплява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Пакрыць каго-, што-н. пляўкамі.

2. перан. Зганьбіць, беспадстаўна зняважыць, абняславіць каго-н.

А. сумленнага чалавека.

|| незак. аплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аплява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аплюю́ аплюё́м
2-я ас. аплюе́ш аплюяце́
3-я ас. аплюе́ аплюю́ць
Прошлы час
м. аплява́ў аплява́лі
ж. аплява́ла
н. аплява́ла
Загадны лад
2-я ас. аплю́й аплю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аплява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аплява́ць сов., прям., перен. оплева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплява́ць, аплюю, аплюеш, аплюе; аплюём, аплюяце; зак., каго-што.

1. Пакрыць каго‑, што‑н. пляўкамі.

2. перан. Беспадстаўна зняважыць, зганьбіць, абняславіць каго‑, што‑н. Злосць і крыў агарнулі лесніка. Яго так зняважылі, аплявалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оплева́ть сов. аплява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплява́ны прям., перен. оплёванный; см. аплява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплёўваць — апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўваць несов., прям., перен. оплёвывать; см. аплява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)