апладні́ць, -ладню́, -ло́дніш, -ло́дніць; -ло́днены; зак., каго-што.

Даць пачатак развіццю арганізма шляхам зліцця мужчынскай і жаночай палавых клетак.

|| незак. апладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. апладне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апладні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апладню́ апло́днім
2-я ас. апло́дніш апло́дніце
3-я ас. апло́дніць апло́дняць
Прошлы час
м. апладні́ў апладні́лі
ж. апладні́ла
н. апладні́ла
Загадны лад
2-я ас. апладні́ апладні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апладні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апладні́ць сов., биол. оплодотвори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апладні́ць, апладню, аплодніш, аплодніць.

Зак. да апладняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).

Штучна апладніць.

|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асемяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апло́днены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оплодотвори́ть сов.

1. апладні́ць;

2. перен. апладатвары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апладне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладняць — апладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Спец. Апладніць шляхам штучнага ўвядзення спермы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. крыць.

2. каго-што. Пакласці, накласці зверху на каго-, што-н.

П. сцены слоем фарбы.

3. каго-што. Запоўніць, усеяць чым-н. на паверхні.

Хмары пакрылі неба.

Цела пакрыта высыпкай.

4. што. Пра гукі: заглушыць, зрабіць нячутным.

Гром апладысментаў пакрыў апошнія словы прамоўцы.

5. што. Кампенсаваць, замяніць чым-н.

П. растрату.

П. выдаткі.

6. каго-што. Дапамагчы ўтаіць, схаваць, не выдаўшы чый-н. учынак.

П. чыю-н. віну.

7. што. Пераадолець перамяшчэннем.

Лыжнік пакрыў двухкіламетровую дыстанцыю за 10 хвілін.

8. што. У картачнай гульні: паклаўшы вышэйшую карту, вывесці з гульні карту партнёра.

П. валета дамай.

9. каго. Апладніць (пра жывёл; спец.).

|| незак. пакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пакрыццё, -я́, н. (да 2, 3, 5—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)