апла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., што.

Расплавіць край або паверхню чаго-н., нагрэўшы да высокай тэмпературы.

|| незак. аплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апла́ўлю апла́вім
2-я ас. апла́віш апла́віце
3-я ас. апла́віць апла́вяць
Прошлы час
м. апла́віў апла́вілі
ж. апла́віла
н. апла́віла
Загадны лад
2-я ас. апла́ў апла́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час апла́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апла́віць сов. опла́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апла́віць, аплаўлю, аплавіш, аплавіць; зак., што.

1. Расплавіць край або паверхню чаго‑н., нагрэўшы да высокай тэмпературы.

2. Спец. Ачысціць ад прымесей пры плаўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опла́вить сов., техн. апла́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплаўляць — аплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)